Rozliczenia międzyokresowe przychodów i kosztów w jednostkach gospodarczych regulują przepisy ustawy z 29 września 1994 roku o rachunkowości.
Przychody i koszty w jednostkach gospodarczych powstają w innym okresie niż ten, którego dotyczą . Sposób na ich rozliczenie polega na tym, aby rozliczyć koszty i przychody w tych okresach sprawozdawczych, których dotyczą.
Rozróżniamy dwie grupy rozliczeń międzyokresowych kosztów. Pierwsze to tak zwane rozliczenia czynne, czyli takie, które dotyczą przyszłych okresów sprawozdawczych. Drugie to tak zwane bierne rozliczenia kosztów. Te rozliczenia wynikają z przyszłych świadczeń wykonywanych na rzecz jednostki gospodarczej przez kontrahentów, więc odpowiednią kwotę można tylko oszacować.
Zasady ustalania wysokości biernych rozliczeń międzyokresowych wynikają przeważnie z zasad handlowych. Bierne rozliczenia międzyokresowe należy w księgach umieszczać w pozycji „ rezerwy na zobowiązania”.
Czynne i bierne odpisy rozliczeń międzyokresowych należy liczyć odpowiednio do upływu czasu i wielkości świadczeń. Należy uwzględnić zasadę ostrożności .
W rozliczaniu biernych rozliczeń międzyokresowych należy zachować tak zwaną zasadę współmierności, wszystko z zachowaniem odpowiedniej ostrożności.
Rozliczenia bierne obejmują
- równowartość otrzymanych środków od kontrahentów, które zostaną wykonane w przyszłości, zazwyczaj w umówionym terminie
- środki pieniężne przeznaczone na wytworzenie tak zwanych środków trwałych, rozwojowych i amortyzacyjnych
- rozliczenia obejmują też ujemną wartość firmy.
Jeśli środki zostały przyjęte nieodpłatnie ( darowizny, środki trwałe w budowie) należy zastosować zasady rozliczenia identyczne jak w przypadku środków pieniężnych otrzymanych na wytworzenie środków trwałych .
Polecamy
Najnowsze
Zmiany w Ordynacji podatkowej w 2016 r.
Potrzebujesz pieniędzy i chciałby kiedyś na emeryturze leżeć na plaży w tropikach? Jeśli tak, to koniecznie musisz zarabiać odpowiednie kwoty... [...]