Gdy mówimy o urlopie wypoczynkowym, musimy mieć na uwadze to, że należy on do niezbywalnych praw pracownika, a tym samym pracodawca nie ma możliwości pozbawienia go prawa do wypoczynku. Co więcej, prawa tego nie może się zrzec również sam pracownik. Nie zaszkodzi zatem, jeśli dowiemy się, jak wygląda sam proces nabywania prawa do wypoczynku i kiedy może on nam przysługiwać
. Pracownik, który po raz pierwszy podjął pracę w danym roku kalendarzowym musi wiedzieć, że prawo do urlopu nabywa z każdym przepracowanym miesiącem. Co miesiąc zyskuje przy tym jedną dwunastą całości wymiaru urlopu. Zasada ta obowiązuje jednak wyłącznie przez pierwszy rok pracy i kolejne urlopy są już zyskiwane w trybie normalnym, a więc z początkiem każdego kolejnego roku kalendarzowego. Nie ma przy tym znaczenia to, czy pracownik jest zatrudniony przez cały czas w tym samym miejscu, czy też zmienia pracę. Pracownik, któremu przysługuje 20 lub 26 dni urlopu o charakterze wypoczynkowym powinien też pamiętać, że limit ten otrzymuje z góry, a więc wraz z rozpoczęciem nowego roku. Pewne problemy wiążą się również z ustalaniem, jaki jest wymiar urlopu wypoczynkowego. Warto więc pamiętać o tym, że czas urlopu jest uzależniony od tego, ile już lat przepracowaliśmy. Jeśli jesteśmy zatrudnieni krócej niż przez dziesięć lat, wynosi on dwadzieścia dni, jeśli jednak przekroczyliśmy już ten okres – wzrasta do 26 dni. Tu warto wiedzieć również, że za okres zatrudnienia nie uważa się wcale czasu, który pracownik przepracował o swojego obecnego pracodawcy. Mówimy w tym momencie również o wszystkich okresach związanych z poprzednim zatrudnieniem, a nawet o latach nauki. Pracownik, który pobierał naukę już w czasie trwania stosunku pracy bierze pod uwagę albo długość pobierania nauki, albo trwanie stosunku pracy, przewagę ma przy tym ten okres, który jest dla niego bardziej korzystny. Jeśli ukończyliśmy zasadniczą szkołę zawodową lub szkołę jej równorzędną, okres ten trwa 3 lata, a w przypadku średniej szkoły zawodowej jest to przewidziany programem nauki czas nauczania nie dłuższy jednak niż 5 lat. Takie same wyliczenie znajduje zastosowanie w odniesieniu do średniej szkoły zawodowej dla absolwentów szkół zasadniczych. Przy średniej szkole ogólnokształcącej mamy do czynienia z okresem czteroletnim, przy szkole policealnym – sześcioletnim, a w przypadku ukończenia szkoły wyższej, okres ten wynosi aż osiem lat. Oczywiście, okresy nauki w szkołach i uczelniach różnego rodzaju nie sumują się. Kolejnym przepisem, z którego istnienia warto zdawać sobie sprawę jest ten, który mówi o dniach, w czasie których można korzystać z urlopu wypoczynkowego. Polskie prawo chroni pracowników przed ewentualnymi nadużyciami ze strony pracodawców i przewiduje, że pracownik może skorzystać z urlopu jedynie w czasie tych dni, które są jego dniami pracy według jej rozkładu. Jeden dzień urlopu odpowiada przy tym średnio ośmiu godzinom pracy. Jeśli pracodawca chce udzielić urlopu na mniej godzin niż pracownik ma w danym dniu przepracować jest możliwe tylko wtedy, gdy część urlopu jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu pracy w tym dniu, w którym urlop ma zostać udzielony.
Oczywiście, urlopów nie udziela się też w dni ustawowo wolne od pracy, choć zasada ta nie obowiązuje w przypadku, w którym zgodnie z rozkładem pracy osoba zatrudniona miała pracować w te dni. Urlop wypoczynkowy przysługuje również tym pracownikom, którzy są zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu, a więc pracują mniej niż 40 godzin w ciągu tygodnia. Nie można jednak zapominać o tym, że w tym konkretnym przypadku jest on liczony na nieco innych zasadach, a więc godzinowo. Osoba zatrudniona na ½ etatu nie ma więc prawa do 20 dni urlopu po 4 godziny w każdym dni, ale do 10 dni urlopu po 8 godzin.
Polecamy
Najnowsze
Zmiany w Ordynacji podatkowej w 2016 r.
Potrzebujesz pieniędzy i chciałby kiedyś na emeryturze leżeć na plaży w tropikach? Jeśli tak, to koniecznie musisz zarabiać odpowiednie kwoty... [...]