Karta podatkowa jest jednym z rodzajów opodatkowania na który mogą zdecydować się przedsiębiorcy w naszym kraju. Niesie to ze sobą szereg istotnych zalet, między innymi zwalniając właściciela firmy z obowiązku zajmowania się tradycyjną księgowością czy opłacania zaliczek za podatek dochodowy. Coś takiego wiąże się jednak nie tylko z samymi przywilejami, ale również i dodatkowymi obowiązkami.
Tacy podatnicy w określonych sytuacjach podlegają między innymi nieco innym obowiązkom ewidencyjnym – warto w takim razie dowiedzieć się, jakim dokładnie. Na samym początku musimy określić, kto tak w ogóle posiada prawo do skorzystania z karty podatkowej. Jest to propozycja przeznaczona przede wszystkim dla przedsiębiorstw prowadzących swoją działalność w małych miastach i zatrudniających stosunkowo niewielką liczbę pracowników. Mówiąc ogólnie, opodatkowanie w takiej formie polega na płaceniu za każdym razem stałej, ustalonej wcześniej kwoty podatku. Musi ona być wypłacana w każdym przypadku, niezależnie od tego, czy w danym okresie firma przyniosła jakiekolwiek zyski – rozwiązanie to ma zatem zarówno wielkie zalety, jak i wady. Warto pamiętać o tym, że karta podatkowa nie jest rozwiązaniem przeznaczonym dla każdego. Obowiązujące w Polsce przepisy jasno określają rodzaje działalności gospodarczej, które mogą korzystać z tego typu rozwiązań. Jest to między innymi działalność gospodarcza, edukacyjna (przede wszystkim udzielanie lekcji na godziny), związana z usługami transportowymi czy też działalność wykonywana przez tak zwane "wolne zawody". Innym warunkiem jaki należy spełnić aby móc skorzystać z takiej formy opodatkowania jest złożenie odpowiedniego wniosku do Urzędu Skarbowego. Musi on zostać złożony najpóźniej 20 stycznia roku, w którym chcemy zacząć rozliczać się w taki sposób. Formę opodatkowania można później zmienić, również składając w tym terminie stosowny wniosek. Jeśli jednak przedsiębiorca tego nie uczyni, to automatycznie zakłada się, że nadal chce on być opodatkowany w taki sposób. Wniosek należy złożyć w urzędzie skarbowym właściwym dla miejsce prowadzenia swojej działalności lub zamieszkania właściciela firmy. Samo opłacanie podatków odbywa się w tym przypadku dość prosto. Podatnik jest zobowiązany do wykonania przelewu na konto Urzędu Skarbowego najpóźniej do 7 dnia miesiąca. Stawka takiego podatku jest ustalana osobno dla każdego podatnika w oparciu o szereg różnych czynników. Należy do nich przede wszystkim liczba zatrudnianych pracowników, wielkość miejscowości w której podatnik prowadzi swoją działalność (liczba mieszkańców), aktualne ceny oferowanych przez niego towarów lub usług oraz charakterystykę prowadzonej przez niego działalności.
Wielką zaletą opodatkowania w formie karty podatkowej jest fakt, że tacy pracownicy zwolnieni są z obowiązku prowadzenia standardowej księgowości. Głównym obowiązkiem jest jednak przechowywanie dokumentów takich jak faktury czy rachunki przez 5 lat od momentu ich wystawienia. Obowiązek prowadzenia ewidencji księgowych istnieje jednak w okresie, w którym podatnik oczekuje na wydanie decyzji o takiej formie opodatkowania w jego firmie. Istnieje oczywiście możliwość wystawienia odmownej decyzji i nieprzyznania przedsiębiorcy prawa do takiej formy opodatkowania. Może do tego dojść w przypadku, gdy nie istnieją żadne pozytywne przesłanki do czegoś takiego lub też gdy przedsiębiorca prowadzi działalność niezgodną z wymogami prawa w tym zakresie. W takiej sytuacji pojawia się obowiązek wybrania innej formy opodatkowania.
Polecamy
Najnowsze
Zmiany w Ordynacji podatkowej w 2016 r.
Potrzebujesz pieniędzy i chciałby kiedyś na emeryturze leżeć na plaży w tropikach? Jeśli tak, to koniecznie musisz zarabiać odpowiednie kwoty... [...]