Amortyzacja nieużywanych środków trwałych

W pewnych przypadkach firma posiadając jakieś środki trwałe już ich nie używa i tutaj pojawia się kwestia amortyzacji takich składników. Czasami można rozważyć ich likwidację, jeśli środek trwały jest nieużywany i nie potrzebny. Odpisy amortyzacyjne od nieużywanych środków trwałych Jeśli organizacja nie będzie używała jakiegoś składnika to pojawia się pytanie czy można dokonać odpisów amortyzacyjnych.

Tutaj mamy różne opcje. Amortyzacji nie będą podlegać takie składniki, które nie są używane ponieważ została zaprzestana działalność gospodarcza na podstawie przepisów o swobodzie działalności bądź też nie ma tej działalności w której składniki były używane. W tym przypadku nie będzie można ich amortyzować od miesiąca po miesiącu, w którym podjęto decyzje o tym, by zakończyć taką działalność. Tutaj pojawia się następująca kwestia. - nie trzeba zaprzestawać odpisywania amortyzacyjnego, w momencie, gdy nastąpiło czasowe niewykorzystanie w prowadzonej działalności - nie ma podstawy prawnych do tego, by prowadzić wyłączenie odpisów od takiego środka z kosztów uzyskania przychodów. Do tych kwestii odnosiły się również różnego rodzaju interpretacje prowadzone przez izby skarbowe. Amortyzacja nigdy nie będzie możliwa, jeśli nastąpiło trwałe zaprzestanie działalności. Utrata statusu środka trwałego W momencie, gdy jakiś przedmiot nie ma już wartości składnika trwałego to niestety nie będzie podlegał amortyzacji. Taka okoliczność związana jest z sytuacją, gdy występuje likwidacja środka trwałego bądź też następuje trwałe zaprzestanie danej działalności gospodarczej. W tej sytuacji od tego dnia, gdy środek trwały utracił swój status trzeba zakończyć odpisy amortyzacyjne. Organizacja będzie jednak mogła dokonać odpisu w momencie, gdy zostanie postawiona w stan likwidacji bądź też będzie sytuacja stwierdzenia niedoborów. Ustawa zakłada, że dokonywanie takich odpisów następuje od wartości początkowej środków trwałych. - zazwyczaj od pierwszego miesiąca, który następuje po miesiącu, od którego składnik znalazł się w ewidencji - do końca miesiąca, w którym będzie następowało zrównaniu sumy odpisów z ich początkową wartością Datą likwidacji środka trwałego będzie data sporządzenia dokumentów, które odnoszą się do kwestii likwidacyjnych i związane są ze zdjęciem z ewidencji bilansowej.

Likwidacja musi być udokumentowana odpowiednim dowodem księgowym, który będzie podstawą do tego, by dokonywać zmian w ewidencji księgowej. Takim dokumentem będzie LT, w którym muszą się znajdować następujące dane:

• oznaczenie i numer dokumentu

• pieczątkę organizacji,

• nazwę środka trwałego,

• numer inwentarzowy,

• ilość sztuk,

• wartość początkową,

• dotychczasową amortyzację (umorzenie),

• dokumenty od komisji likwidacyjnej z określeniem powodów likwidacji.

• osoby, które wchodziły w skład komisji likwidacyjnej z datą orzeczenia komisji

• datę rozpoczęcia likwidacji,

• dokument, który będzie odnosił się do zatwierdzenia decyzji komisji likwidacyjnej przez odpowiednią uprawnioną do tego jednostkę, która będzie wybrana pod kątem zasad reprezentacji w danym przedsiębiorstwie.

W przypadku fizycznej likwidacji środka trwałego należy również pamiętać o tym, że za koszty uzyskania przychodu nie można uznać strat, które powstały właśnie w wyniki likwidacji tych środków trwałych, które były już w pełni umorzone. Szczególnie, jeśli te środki straciły już swoją gospodarczą przydatność w związku z tym, że zmieniony został rodzaj prowadzonej działalności. Inne straty niż te wymienione w ustawie będą odnosiły się do kosztów uzyskania przychodów. Dlatego te inne kwestie będą mogły już być brane pod uwagę.